Historia wieży widokowej na Wielkiej Sowie ma swój początek w 1886 roku. Wtedy to na wysokiej, 2-metrowej kamiennej podstawie wybudowano drewnianą wieżę widokową. W takiej postaci wieża z przyczyn technicznych przetrwała tylko do 1904 roku. Postanowiono przebudować obiekt. Podjęto decyzję o postawieniu żelbetonowej wieży. Inicjatorem remontu była Federacja Towarzystw Górskich, w której znaczny udział miał oddział pieszycki, na terenie należącym do hrabiego Seidlitza – Sandreckiego. Wieżę zaprojektował architekt Hennning. Budowę sfinansowano ze zbiórek pieniężnych. Do 1907 r. zdołano uzbierać 18 218 marek. Przedsięwzięcie powierzono firmie Bastänier & George z Lipska. Kamień węgielny położono 1 lipca 1905.

Wysokość wieży wynosi 25m, średnica na dole 8m a na górze 4m. Na parterze wieży urządzono izbę pamięci, w której postawiono 90 cm popiersie Bismarcka, wykonane przez Harro Magnussena w galwanoplastycznym zakładzie tworzyw sztucznych w Geislingen / Würtenberg. W pomieszczeniu tym znajdowały się również 3 kolorowe okna z witrażami przedstawiającymi motyw z życia Bismarcka. Krętymi schodami zewnętrznymi okalającymi cokół można było dostać się do schodów wewnątrz wieży, które prowadziły na kondygnację widokową z 14 otworami okiennymi. Następne 21 stopni schodów prowadziło na górną platformę widokową budowli. "Ogień wieży" pochodził z zainstalowanego tutaj reflektora acetylenowego.

24 maja 1906 w promieniach sÅ‚onecznych odbyÅ‚o siÄ™ uroczyste otwarcie wieży. Plac wokół wieży, który wypeÅ‚niÅ‚y tysiÄ…ce goÅ›ci, przyozdobiono girlandami i chorÄ…gwiami. Po wygÅ‚oszeniu okolicznoÅ›ciowych przemówieÅ„ i muzycznym recitalu, odbyÅ‚o siÄ™ przekazanie wieży przez pana Georga (firma Bastänier & George). MowÄ™ dziÄ™kczynnÄ… wygÅ‚osiÅ‚ Richard Thamm, dziÄ™kujÄ…c wszystkim darczyÅ„com. Wieża imienia Bismarcka, przyciÄ…gaÅ‚a rzesze turystów. W latach do I Wojny Åšwiatowej sprzedawano ok. 8 500 biletów wstÄ™pu rocznie. Rekordowym pod tym wzglÄ™dem rokiem byÅ‚ pierwszy po oficjalnym otwarciu rok – wówczas wieżę odwiedziÅ‚o ok. 21 000 turystów (ok. 55 osób dziennie). W Górach Sowich do 1939 roku powstaÅ‚o 7 tego typu obiektów. 

 Po 1945 roku wieżę oficjalnie przemianowano na wieżę gen. WÅ‚adysÅ‚awa Sikorskiego, nastÄ™pnie (w 1980 r.) na wieżę dr MieczysÅ‚awa OrÅ‚owicza (aktywnego dziaÅ‚acza PTTK). Jednak obie nazwy nie przyjęły siÄ™. 

Wstęp na wieżę od zawsze był płatny, wydaje się więc, że przy tak licznych odwiedzinach Wielka Sowa powinna na siebie zarabiać. Jednak sytuacja polityczna, wojny światowe i brak opieki nad obiektem powoli doprowadzały wieżę do stanu, który mogliśmy obserwować jeszcze do 2005 r. Do tego czasu kilka razy w historii pojawiły się szanse i nadzieje na remont, jednak kończyło się to tylko na krótkookresowych pracach zabezpieczających obiekt przed całkowitym zniszczeniem. Tak było do 2006 roku, kiedy zakończył się remont wieży prowadzony przez miasto Pieszyce. 24 maja 2006 roku można było świętować 100-lecie godnie odnowionej jubilatki.